کنسرت اثر جرارد ون هانتورست

توضیحاتی در مورد کنسرت اثر جرارد ون هانتورست که باید بدانید: جرارد ون هانتورست (Gerard van Honthorst) یا گریت ون هانتورست (Gerrit van Honthorst) مدتهاست که یکی از بزرگترین نقاشان عصر طلایی هلند به شمار می‌رود.

پس از آموزش در اوترخت، حدود سال 1615 به ایتالیا سفر کرد و در آنجا سبک کاراواجو (Caravaggio) را پذیرفت. بی واسطگی صحنه‌های مذهبی و ژانر کاراواجو، که با ژست‌های دراماتیک و تضاد برجسته روشنایی و تاریکی مشخص می‌شود، الهام بخش نسلی از «کاراواجیستی» (Caravaggisti) در سراسر اروپا بود.

این هنرمندان عموماً مانند کاراواجو مستقیماً از مدل‌ها نقاشی می کردند و صحنه‌های خود را به صفحه تصویر نزدیک می‌کردند. هانتورست، به ویژه با رنگ‌های روشن و جلوه‌های قوی کیاروسکورو (chiaroscuro) یا سایه روشن نقاشی می‌کرد و چهره ها حسی واقعی با لباس‌های عجیب و غریب، حضوری جسورانه به تصاویر او می‌دادند.

هنگامی که هانتورست در سال 1620 به اوترخت (Utrecht) بازگشت، یک هنرمند مشهور بود و در شهر زادگاهش جشن گرفته شد. استقبال مشتاقانه او از کاراواجیستی و شهرت بین المللی او همچنین جذابیت زیادی در دربار شاهزاده موریتس ناسائو (Maurits of Nassau) در لاهه (The Hague) داشت.

شاهزاده ، همانطور که او را می‌شناختند، آگاهانه تلاش می‌کرد تا شهرت دربار را با بهبود اقامتگاه‌هایش، ساختن باغ‌ها، ارائه مجالس موسیقی و به دست آوردن نقاشی‌ها افزایش دهد.

کنسرت اثر جرارد ون هانتورست برای اولین بار در فهرست یکی از کاخ های شاهزاده در لاهه در سال 1632 درج شد. اگرچه ممکن است این نقاشی توسط موریتس (Maurits) خریداری شده باشد، اما ممکن است یک هدیه دیپلماتیک نیز باشد. نقاشی ها اغلب برای قدردانی از خدمات ارائه شده یا به امید جلب لطف‌های آینده به شاهزاده داده می‌شد.

منبع احتمالی برای چنین هدیه دیپلماتیک، پادشاه تبعیدی بوهم (Bohemia)، فردریک اول (Frederick I)، بود که در سال 1621 به همراه همسرش الیزابت استوارت (Elizabeth Stuart)، پس از شکست نیروهای پروتستانش توسط نیروهای کاتولیک به لاهه نقل مکان کردند.

حتی در تبعید، پادشاه و ملکه بوهم به طور فعال آثار هنری را جمع آوری می‌کردند و با بودجه‌هایی که تا حدی توسط شاهزاده ناسائو تأمین می‌شد، سبک زندگی مجللی داشتند.

آنها از ستایشگران بزرگ هانتورست بودند و او در نهایت هنرمند دربار آنها شد. ممکن است فردریک و الیزابت این نقاشی را سفارش داده باشند و سپس برای قدردانی از حمایت مالی شاهزاده ناسائو، آن را به شاهزاده تقدیم کرده باشند.

این فرضیه بر اساس شباهت بین استاد کنسرت در نقاشی هانتهورست و تصویری از فردریک در حال توپ زدن در دست نوشته ای معاصر است که زندگی درباری در لاهه را به تصویر می کشد.

کنسرت بسیار بیشتر از یک عنصر تزئینی در یک محیط درباری بود. همچنین یک پیام سیاسی اساسی داشت. این ضرب المثل برای شاهزاده یا پادشاه بوهم فردریک اول مناسب بود. تا همین اواخر، تأثیر کاراواجو بر هنر شمال اروپا در کلکسیون غنی هنر هلندی گالری نشان داده نشده بود.